Zit je in de nesten? Doe als een roek en vraag om hulp.
Ik woon op het open boerenland, vlakbij een klein natuurgebiedje. Een van de voordelen daarvan is dat ik regelmatig kan genieten de vele vogels die er in onze omgeving leven. Er zit echt van alles, van de gewone gezellige koolmeesjes, vinken en mussen tot bonte en groene spechten. Ook op het gebied van roofvogels zijn we goed bedeeld. ’s Nachts horen we regelmatig uilen roepen en overdag zweven buizerds majestueus hun rondjes boven de velden en het bos. En ook de sperwer heb ik al eens in de tuin zien zitten, misschien loerde hij op de fazanten of de patrijzen die soms de wei achter ons huis bezoeken.
Een andere bijzondere vogel die wij regelmatig zien is de roek. Er woont een familie van wel 100 van deze grote kraai-achtigen in onze buurt. Soms strijken ze met zijn allen tegelijk neer in de bomen en het weiland tegenover ons huis en vormen dan een indrukwekkende wolk van dwarrelende zwarte lijven. Het zijn heel sociale vogels, ze hebben elkaar een hoop te vertellen. Je hoort ze meestal van verre aankomen. Ik vind hun schorre ka-ka-ka indrukwekkend, maar ze maken er niet overal vrienden mee, niet onder de mensen en ook niet onder hun medevogels.
Roek in de nesten
Dat bleek op een dag toen ik op ons weiland aan het werk was. Wie paarden bij huis heeft, weet dat ze je elke dag een grote hoeveelheid bruine cadeautjes schenken en ik was bezig met het verzamelen van hun gulle gaven toen mijn aandacht getrokken werd door beweging in de lucht schuin boven me. Daar ontspon zich een bijzonder schouwspel: een waar luchtgevecht tussen een roofvogel en een enkele roek. De roofvogel was te klein en behendig om een buizerd te zijn. Ik denk dat het een sperwer was, maar helemaal zeker weet ik dat niet. De beide vogels tuimelden al knokkend door de lucht, waarbij dan de één, dan de ander af en toe op de rug vloog en zijn tegenstander probeerde vast te grijpen of te pikken. Ze waren aan elkaar gewaagd en blijkbaar geen van beide van plan om op te geven. Het was enorm spectaculair om te zien, ik voelde me net een toeschouwer op de tribune van een worstelwedstrijd. Na een tijdje werd het de roek blijkbaar toch te heet onder de vleugels want hij liet zich naar beneden vallen, om in ons weiland dekking te zoeken. Daar zat hij op het gras, terwijl de sperwer boven hem rondjes bleef cirkelen, nog steeds niet van plan om de handdoek in de ring te gooien.
Hulptroepen
Ik stond me net af te vragen hoe de roek zich uit deze netelige situatie zou redden, toen hij me duidelijk maakte waarom de leden van de kraaienfamilie zo beroemd zijn om hun intelligentie: vanuit de relatieve veiligheid van zijn plekje in het weiland riep hij om hulp. Hoewel ik helaas geen roeks spreek, had ik de indruk dat hij echt een boodschap verzond, aangezien hij telkens dezelfde serie “ka’s” riep, met korte pauzes tussen elke serie. En niet zonder resultaat. Even later verschenen er twee grote roeken, heel rustig met hun zwarte vleugels slaand, ten tonele. Er hing nog net geen bordje met “uitsmijter” rond hun nek, maar aan het zelfverzekerde, kalme tempo waarop ze kwamen aanvliegen, was te zien dat zij tot de stoere jongens onder de roeken hoorden. Ze vlogen heel doelgericht richting hun roepende kameraad, die van die gelegenheid gebruik maakte om ook weer op te stijgen. De sperwer had de hulptroepen ook zien komen en wist dat zijn spel uit was. Hij hield op met cirkelen en ging er vandoor, achterna gezeten door drie zwarte belagers. Ik kon ze boven het open land volgen tot ze als kleine stipjes uit beeld verdwenen. Ik denk dat de roeken de sperwer iets hebben gegeven om over na te denken.
Effectieve strategie
Moraal van dit verhaal: als je een probleem hebt, doe dan als een roek en vraag om hulp. Veel mensen doen dat niet, om allerlei uiteenlopende redenen: ze vinden het moeilijk om een hulpvraag te formuleren of ze schamen zich, bang voor het oordeel dat ze van een ander verwachten als ze zich “zwak” tonen door om hulp te vragen. Of ze zijn opgegroeid met de boodschap dat ze hun eigen boontjes moeten kunnen doppen en niet mogen zeuren (en om hulp vragen staat gelijk aan zeuren). Wat ook de reden is, van de roeken kunnen we leren dat om hulp vragen ok is. Het is gewoon een strategie die je kunt inzetten als je een probleem hebt. De sperwer kan je vertellen hoe effectief dat kan zijn.